Godziny przyjęć interesantów w sprawie skarg i wniosków - Skargi,Wnioski - Komenda Powiatowa Policji w Opocznie

Skargi i Wnioski

można składać na adres :

Komenda Powiatowa Policji

w Opocznie

26-300 Opoczno

Aleja Dąbrówki 1

Tel 47 846 32 11,  47 846 32 04,  47 846 32 58

Komendant Powiatowy Policji  w Opocznie, Zastępca Komendanta  Powiatowego Policji w Opocznie lub inna wyznaczona przez Komendanta osoba, przyjmuje interesantów w sprawach skarg i wniosków w każdy
- wtorek, w godz. 15.00 - 17.00.

Jeżeli wtorek wypada dniem wolnym od pracy, przyjęcia interesantów realizowane są w kolejnym dniu roboczym.

Procedura przyjmowania, rozpatrywania i załatwiania skarg i wniosków w Policji realizowana jest w oparciu o przepisy prawa ujęte w następujących aktach normatywnych: art. 63 Konstytucji RP (Dz. U. z 1997r. Nr 78, poz. 483), Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018, poz. 2096 z póź. zm.) oraz Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 8 stycznia 2002r. w sprawie organizacji przyjmowania i rozpatrywania skarg i wniosków (Dz. U. Nr 5, poz. 46).

 W ujęciu ogólnym przedmiotem skargi w rozumieniu art. 227 kpa mogą być kwestie dotyczące zaniedbań, nienależytego wykonywania zadań, przewlekłego lub biurokratycznego załatwiania spraw przez policjantów lub pracowników cywilnych Policji.

Natomiast wniosek w rozumieniu art. 241 kpa dotyczy propozycji ulepszenia oraz usprawnienia pracy Policji bądź inicjatyw zmierzających do lepszego zaspokojenia potrzeb i oczekiwań społeczności lokalnych.

Nawet pobieżna lektura wskazuje, że rozróżnienie wniosku od skargi jest rzeczą łatwą. Skarga zawiera krytykę, wniosek zaś stanowi przejaw inicjatywy obywatelskiej zmierzającej do poprawy pracy i funkcjonowania Policji.

 O tym czy pismo jest skargą czy wnioskiem decyduje zgodnie z art. 222 kpa jego treść, a nie tytuł nadany przez autora. Postępowanie w sprawie skarg i wniosków rozpoczyna się z  chwilą złożenia i przyjęcia skargi (wniosku).

 Przepis art. 253 § 1 kpa zobowiązuje organ Policji do przyjmowania obywateli w sprawach skarg i wniosków w ustalonych terminach. Obowiązek przyjmowania obywateli w sprawach skarg spoczywa na kierownikach jednostek organizacyjnych Policji. Nie jest to obowiązek codziennego przyjmowania interesantów, czynność tę ograniczono do jednego dnia w tygodniu. Godziny przyjęć określa kierownik jednostki organizacyjnej. Informacja o terminach przyjęć powinna być wywieszona w miejscu widocznym. W sprawach skarg i wniosków po godzinach pracy Komendant Wojewódzki Policji w Łodzi (lub jego Zastępcy) przyjmuje interesantów w każdy wtorek w godz. 15 – 17. Termin ten został dostosowany do dnia przyjęć interesantów przez administrację państwową województwa łódzkiego. Prawo przewiduje różne sposoby wniesienia skarg i wniosków. Można je wnosić pisemnie (osobiście lub za pośrednictwem poczty), ustnie do protokołu, a także przy pomocy środków technicznych – telegramem i faksem. Rozwój techniki dał możliwość wnoszenia skarg także za pośrednictwem Internetu.

W przypadku skargi lub wniosku złożonego telefonicznie (często zgłaszanych dyżurnym jednostek Policji) informuje się składającego, że powinien zgłosić się osobiście lub przesłać pismo do jednostki. Niespełnienie tego wymogu pozbawi tak przedstawioną skargę lub wniosek nadania biegu czynnościom wyjaśniającym oraz spowoduje, że wnoszący nie otrzyma odpowiedzi.

 Osobną choć znaczną liczbę pism kierowanych do Policji stanowią anonimy (pisma nieoznaczone imieniem i nazwiskiem lub nazwą oraz adresem wnoszącego, względnie zawierające te dane w rzeczywistości nienależące do wskazanych podmiotów). Taką korespondencję zgodnie z § 8 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 8 stycznia 2002r. w sprawie organizacji przyjmowania i rozpatrywania skarg i wniosków  pozostawia się bez rozpoznania.

   Ustawowa ochrona prawna wnoszącego skargę, wynikająca z przepisu art. 225 kpa, gwarantuje, że nikt nie może być narażony na jakikolwiek uszczerbek lub zarzut z powodu złożenia skargi lub wniosku albo z powodu dostarczenia do publikacji materiału o znamionach skargi lub wniosku, jeżeli działał w granicach prawem dozwolonych.

 Fakt ujawnienia nieprawidłowości w działaniu organów państwowych i organów społecznych nie może być powodem stosowania szykan i innych form represji wobec krytykujących.

 Dodatkowo art. 225 kpa zobowiązuje wszystkie organy, a więc i organy Policji do przeciwdziałania wszelkim próbom hamowania krytyki i innym działaniom ograniczającym prawo obywateli do składania skarg i wniosków lub dostarczania informacji do publikacji o znamionach skargi lub wniosku. Dalszym elementem w ochronie osób wnoszących skargi jest gwarancja zachowania w tajemnicy nazwiska i adresu. Uprawnienie to znajdujemy w przepisach art. 1 ustawy z dnia 29.08.1997r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 1997r. Nr 133, poz. 883 z późn. zm.).

 Poza prawami ustawodawca określił również obowiązki dla wnoszących skargi. Zgodnie z § 6 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 8 stycznia 2002r. w sprawie organizacji przyjmowania i rozpatrywania skarg i wniosków wnoszący skargę lub wniosek jest zobowiązany do potwierdzenia jej w formie pisemnej. Może osobiście, sporządzając własnoręcznie skargę lub podpisując ją, gdy jest sporządzona przez inną osobę, względnie za pomocą środków technicznych (maszyna do pisania, komputer). Jeżeli skarżący zdecydował się złożyć skargę ustnie do protokołu, musi ten fakt potwierdzić podpisem.

 Jak wynika z treści art. 225 § 1 kpa, skarżący winien działać w granicach prawem dozwolonych. Oznacza, to że ochrona prawna wnoszącego skargę lub wniosek może być w pewnych warunkach zniesiona. Prawne granice krytyki wyznaczają przepisy art. 212 i 213 kk dotyczące przestępstwa zniesławienia oraz art. 216 dotyczącego przestępstwa znieważenia.

 Dobrami chronionymi przez te przepisy są cześć czyli dobre imię danego podmiotu – osoby lub instytucji – oraz jego godność. Cześć to przysługujące każdemu – osobie (podmiotowi) – domniemanie jego uczciwości, zgodnego z normami współżycia postępowania tej osoby (podmiotu) wobec innych, należytych kompetencji i wymaganych właściwości w wypadku wykonywania określonego zawodu, pełnienia określonej funkcji. Podnoszony lub rozgłaszany zarzut wtedy jest pomówieniem godzącym w cześć danej osoby (podmiotu), gdy dotyczy postępowania tej osoby, np. popełnienia przez nią przestępstwa, niewywiązywania się z przyjętych obowiązków lub jej właściwości, np. lenistwa, tchórzostwa, niesłowności.

Zniewaga natomiast rozumiana jest jako zamach na godność osobistą innej osoby. Zniewagi można dopuścić się słowem, gestem, pismem, rysunkiem. Istotą zniewagi jest dotknięcie innej osoby w jej poczuciu godności osobistej.

 Dodatkowo osoba wnosząca skargę do organów powołanych do ścigania lub orzekania w sprawach o przestępstwo, wykroczenie lub przewinienie dyscyplinarne powinna być świadoma, że kierowanie fałszywych oskarżeń wobec innej osoby, niekoniecznie policjanta, może skutkować odpowiedzialnością karną z art. 234kk.